Op een mooie zonnige (lees: bloedhete) zaterdag besloten we om eens van onze luie gat af te komen om de omgeving van Pai te verkennen. Een wandeling naar een waterval werd het plan, maar welke? In Pai zijn verschillende watervallen, waarvan een aantal vrij bekend. Logisch gevolg daarvan is dus ook dat het daar stikt van de toeristen. Na een poosje rondvragen en speuren op Tripadvisor.nl kwam ik erachter dat niet alle watervallen een even aantrekkelijk idee waren om naar toe te gaan. De één stond bijna droog in het hete seizoen, een andere waterval leek veel te toeristisch, de ander vereiste een acht uur durende hike waar we niet zo’n trek in hadden, en weer een andere staat bekend om de rare mannetjes op weg naar de waterval die je allerlei uit Myanmar gesmokkelde harddrugs aanbieden (lees: opdringen). Meh, nee bedankt hoor. We besloten het aan onze Thaise connecties te vragen en kregen een super goede tip: Hua Chang waterval. Wat we er over hoorden: geen toerist te bekennen, een uurtje wandelen naar de waterval en een uurtje terug, en veilig en makkelijk te lopen. Klinkt goed, niet?
Hoe kom je er?
Het is even zoeken want het staat niet op de standaard kaarten aangegeven of op Google Maps. Dus hoe kom je er? Vanaf Pai town gezien sla je voor Pura Vida rechtsaf en volg je de bordjes waterval. Je volgt gewoon de weg en je komt er vanzelf. Als je het even niet meer zeker weet dan vraag je aan een random Thaise voorbijganger: Nam tok joe tie nai ka? Ja, ik gooide mijn beste Thais in de strijd maar voelde me enigszins sullig toen de man vrolijk in Engels antwoordde “oh the waterfall, that way, five kilometers!”. Anyways, het is dus ongeveer 5 kilometer rijden. Wanneer het pad waar je op rijdt voor het eerst de rivier kruist dan kun je het beste je scooter parkeren en aan het wandel gedeelte beginnen.
De wandeling
Jeetje, wat een prachtige wandeling! Je loopt midden in een vrij dichte jungle en er is echt van alles te zien! We zijn inderdaad werkelijk geen enkele andere toerist tegengekomen. De jungle was van ons alleen! Het was een vrij makkelijk te lopen pad, je volgt gewoon de bordjes. Hoe dichter je bij de waterval komt, hoe rotsachtiger het wordt, maar een moeilijke klim wordt het zeker niet.
Met één klein maar belangrijk puntje hadden we helaas geen rekening gehouden: het pad zou ongeveer 40 keer de rivier kruisen. Het water stond boven enkelhoogte. En raad eens wat wij ambitieuze hikers aan onze voeten hadden: juist: onze bergschoenen en sneakers! Yes! Chill! Voor de eerste grote plas water besloten we onze schoenen nog uit te trekken, maar na de tweede (met de derde en vierde in zicht) gaven we het al op. Het water sopte dus heerlijk door mijn schoenen gedurende de hele wandeling. Toen ik drie uur later mijn schoenen uittrok waren mijn voeten veranderd in verschrompelde appeltjes met blaren. Dichte schoenen zijn dus geen aanrader. Maar verder geen geklaag, want het uitzicht was het meer dan waard!
En toen kwamen we aan bij de waterval! Eigenlijk was de waterval verder niet heel spectaculair (door het droge seizoen momenteel), maar dat hadden we ook niet echt verwacht. Maar écht, de wandeling maakte alles goed. Oh ja, één minpuntje dan: toen we éindelijk bij de waterval aan waren gekomen en we onszelf wilden belonen met een stukje fruit, werden we van alle kanten aangevallen door hordes wespen. Van de waterval hebben we dus niet lang kunnen genieten, we zijn als dolle stieren een heel stuk terug gerend. Geloof me: ondanks de hitte was de terugweg gek genoeg ineens een stuk korter dan de heenweg. Een anti insecten spray is geen overbodige luxe.
Oh, en dan nog een tip: als je geen superatleet bent zoals ik, ga dan niet de dag van tevoren Thaiboksen én de ochtend van tevoren 6 kilometer hardlopen voordat je aan een hike begint. You will die.
The Green Traveller 